Το Άγιο Όρος είναι ένα μικρό έθνος, που η πρωτεύουσα του είναι η Καρία, που μένουν 100 άτομα, που έκανε από τα γραφειοκρατικά πράγματα και κάθε χρόνο στο Ελληνικό Προξενείο, συγκεντρώνονται οι ηγούμενοι από τα 20 μοναστήρια για να πάρουν τις πιο σημαντικές αποφάσεις.
Το Βουνό Άθως είναι στον κόσμο ένα ιερό μέρος και μυστήριο που βρίσκεται στη μακρινή γωνιά της βόρειας Ελλάδας, που οι μοναχοί είναι διερμηνείς της αγίας θέλησης. Υπάρχουν περίπου 1600 μοναχοί που μένουν στα 20 μοναστήρια, και εξασκούν τη χριστιανική ορθόδοξη πίστη, και έχουν διαλέξει μια απομονωμένη ζωή, χωρίς βίτσια του κόσμου, και οι γυναίκες δεν μπορούν να πάνε, γιατί είναι ένας πολύ μεγάλος πειρασμός, που θα αποσπούσε τους μοναχούς από τη ζωή αφιερωμένη στον Θεό. Μα για να μπεις στο Βουνό Άθως είναι περιορισμένο επίσης στους άνδρες γιατί δίνουν μόνο 110 άδειες μέσα στην ημέρα και 10 για επισκέπτες όχι ορθόδοξους.
Αν δεν θέλεις να μαγειρεύεις και να κάνεις μια οικογένεια, είναι μια ζωή για να γίνεις μοναχός, όπως η ορθόδοξη παράδοση. Φτώχεια, αγνότητα και υπακοή είναι τα χαρακτηριστικά του μοναχού, που χαιρετιούνται με 3 φιλιά και αντιπροσωπεύουν την αγία τριάδα. Για τους μοναχούς αυτή η ζωή χρησιμοποιείται για να προετοιμαστούν στη ζωή του άλλου κόσμου (μετά θάνατον), και αν ο μοναχός έχει με αυτή το άγιο πνεύμα τότε θα είναι ευτυχισμένος επίσης σε αυτή και στην επόμενη ζωή.
Μερικοί μοναχοί έχουν μια βαθιά γνώση για τα ιατρικά βότανα και υπάρχει ο Άβας (ηγούμενος) που βρίσκει ένα βότανο για να φροντίσει τον καρκίνο, μα αυτό το βότανο είναι πολύ σπάνιο και μεγαλώνει πάνω στα κοντινά βουνά με το Άγιο Όρος. Ένα από τα μοναστήρια πιο σημαντικά είναι το Βατοπέδι, και σε κάθε περίπτωση ένα άτομο, παρά την άδεια, δεν μπορεί να δει όλο το μοναστήρι.
Στο μοναστήρι του Βατοπεδίου, που είναι η πιο μεγάλη ζώνη της Παναγίας, η μέρα αρχίζει στη δύση του ηλίου (=ηλιοβασίλεμα), γιατί οι μοναχοί ακολουθούν το βυζαντινό ημερολόγιο. Όχι μόνο οι γυναίκες δεν μπορούν να μπουν στο μοναστήρι, μα επίσης τα θηλυκά ζώα. Ένα από τα μέρη που μπορείς να μπαίνεις είναι το νεκροταφείο των μοναχών, που ίσως είναι το συμβολικό μέρος για να καταλάβουν την αποστολή τους και όλοι οι μοναχοί πάνε στο κοιμητήριο για να σκεφτούν και να αναλογιστούν.
Μερικά χρόνια μετά τους μοναχούς που είναι θαμμένοι στο κοιμητήριο, τους ξεθάβουν και τα κόκαλά τους πλένονται με το κόκκινο κρασί και μετά ελαιόλαδο, και τα κρανία τα τοποθετούν σε ένα κτήριο, γιατί οι μοναχοί πιστεύουν ότι ο θάνατος είναι μόνο μια πόρτα για τον άλλο κόσμο, γιατί το σώμα πεθαίνει, μα η ψυχή δεν θα πεθάνει ποτέ!
Αυτό είναι το τελευταίο πράγμα που είδαν στο Άγιο Όρος, γιατί μετά έδιωξαν το τηλεοπτικό συνεργείο. Μετά, πήγαν στους πλανόδιους ερημίτες που μένουν εκεί γύρω στο Άγιο Όρος, και δεν έχουν καμία επαφή με τον κόσμο, επομένως δεν ήξεραν για το τηλεοπτικό συνεργείο. Διηγούνται πολλές ιστορίες σχετικά με τους ερημίτες και το σπίτι τους, είναι πολύ ταπεινοί, γιατί έχουν τα ελάχιστα πράγματα για να ζουν.
Ο σημαντικός σκοπός των ερημιτών είναι να προσεύχονται επίσης τη νύχτα. Στην πραγματικότητα διαλέγουν ένα άβολο μέρος για να μην κοιμούνται και για να είναι πάντα ξύπνιοι.
